Waar ik ben

Mijn denken is een geschenk van mijn vader.

Daar waar ik ben

Wanneer mijn denken spreekt, hoor ik mijn stem.

Dit is mijn plek, zeg ik, met mijn denken.

Als ik spreek vertel ik wat ik denk.

Hetzelfde denken dat de daden van het lichaam,

zo op de voet volgt.

Mijn lichaam is een geschenk van zijn zoon

Hij zei “neem eet en drink mijn pijn ter herinnering”.

Maar het hart daar en tegen houdt gevangen wat de geest aan vrijheid zoekt, bang als het is, dat de herinnering van dat wat het gevonden heeft, te vergeten.

Zo is mijn herinnering een geschenk van de heilige geest,

het maakt bekend, dat wat is geweest.

Het laat me ervaren wat ik voel.

Kan luisteren naar het vlees,

over wat het nu nodig heeft.

Marcel de Wit